Geschiedenis
article | Temps de Lecture5 min
Ontdek in het hart van de historische wijk van Lyon een collectie emblematische voorwerpen van uitzonderlijke kwaliteit, daterend van de Byzantijnse periode tot de 19e eeuw (ivoor, middeleeuws zilverwerk, wandtapijten, liturgische gewaden...) <br /> in het oudste romaanse gebouw in Lyon.
De kathedraalgroep op de rechteroever van de Saône dateert uit de 4e eeuw. Dit complex van twee kerken en een doopkapel ontwikkelde zich in de 12e eeuw en de grootste van de twee kerken werd omgebouwd tot de kathedraal van Sint Jan de Doper.
Het aartsbisdom was een stabiel machtscentrum in een stad die te kampen had met verschillende vormen van overheersing, van het late keizerrijk tot de middeleeuwen.
© Centre des monuments nationaux / Clément Apffel
De aartsbisschop werd primaat van Gallië in 1079. Deze titel werd toegekend aan de aartsbisschop van Lyon, de voormalige hoofdstad van de Drie Galliërs, op grond van de anciënniteit van zijn zetel. Hij oefende relatief gezag uit over de andere bisschoppen van Frankrijk. Zijn rol was duidelijk zichtbaar in een aantal gebeurtenissen, waaronder de oecumenische concilies van 1245 en 1274 en de verkiezing van paus Johannes XXII in 1316.
De bisschoppelijke wijk die rond de kathedraalgroep werd gebouwd, omvatte talrijke gebouwen voor het gebruik van de aartsbisschop en zijn hoogwaardigheidsbekleders, waaronder het bisschoppelijk paleis, de kloostergang en de gebouwen die nodig waren voor het gemeenschapsleven, zoals de manecanterie . DeKarolingische boog aan de zuidgevel is het laatste spoor van de oude gebouwen. Vanaf de 12e eeuw was het een refter, maar in de 14e eeuw veranderde de functie.
© Centre des monuments nationaux / Pascal Lemaître
Wist je dat?
De manécanterie ontleent zijn naam aan de zangschool voor jonge geestelijken die er van de 14e tot de 19e eeuw in gevestigd was: in het Latijn mansio cantorum , of huis van de zangers. Het gebouw werd tot 1844 gebruikt alszangschool voor geestelijken, hoewel er een onderbreking was tijdens de Revolutie. Na de wet die Kerk en Staat scheidde, werd de manécanterie opgeëist door de Hospices Civils de Lyon als beleggingspand.
© Centre des monuments nationaux / Céline Bilahorka
De Schatkist heeft altijd het prestige en de macht van de bisschoppen van Lyon weerspiegeld. Bewaakt door een aangestelde hoogwaardigheidsbekleder, veranderde de locatie verschillende keren
alvorens gedeeltelijk tentoongesteld te worden in de Manécanterie.
Het bevatte zowel kostbare voorwerpen die in de eredienst werden gebruikt als voorwerpen die werden gebruikt om het gebouw te versieren. We kunnen ons alleen maar een voorstelling maken van de pracht en praal van deze schat die door de eeuwen heen is opgebouwd.
Een deel ervan werd in 1562 vernietigd toen calvinisten onder leiding van François de Beaumont, beter bekend als de Baron des Adrets, de kerk plunderden als vergelding voor de afslachting van protestanten door de hertog van Guise.
© Centre des monuments nationaux / Clément Apffel
In die tijd werden de beelden van de kathedraal van hun hoofden ontdaan en François de Beaumont nam de kostbare voorwerpen in beslag zodat hij zijn troepen kon betalen en terug kon keren naar de veldtocht.
Bovendien werd het smelten van edele metalen bevolen om te voldoen aan de financiële behoeften van het koninkrijk Frankrijk onder Lodewijk XIV en Lodewijk XV, waardoor de kathedraal van haar schatten werd ontdaan.
Aan het begin van de 19e eeuw vond de kathedraal echter een nieuwe schat dankzij kardinaal Fesch, aartsbisschop van Lyon van 1802 tot 1814 en oom van Napoleon die meerdere kostbare voorwerpen en kunstwerken koopt. De Schatkist zal worden aangevuld met donaties van Monseigneur de Bonald, aartsbisschop van 1840 tot 1870.
© Centre des monuments nationaux / Clément Apffel
In 1937 werd een project bedacht om de schat tentoon te stellen. Het werd in juni 1939 voor het publiek geopend, maar door de oorlogsverklaring in september moest het tijdelijk sluiten. De schatkamer van de kathedraal van Lyon werd uiteindelijk toevertrouwd aan het Centre des Monuments Nationaux en opende zijn deuren weer in 2000. De bovenste kamer van de manécanterie is nu de vitrine van de schat, waar de verschillende archeologische stukken, voornamelijk liturgische voorwerpen, in verschillende vitrines worden tentoongesteld.
© Centre des monuments nationaux / Céline Bilahorka